خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد. این جمله را بسیار شنیده یا در مکان های
گوناگون با آن مواجه شده ایم. شاید به جرأت بتوان گفت که آرایشگاهها یکی از مهمترین
مراکزی هستند که با این جمله برخورد عملی داشته و در لحظه لحظه کار خود آن را حس
می کنند. یکی از ویژگی های مهم در زنان خودآرایی و خودنمایی می باشد که در دین
مبین اسلام به آن تبرج می گویند. از منظر روان شناسی خودنمایی یکی از نیازهای اصیل
و فطری انسان بویژه دربین زنان به حساب می آید که باید مورد احترام قرار گیرد،تازنان
از نظر فطری آسیب روحی_روانی نبینند. البته این نیاز می باید در چهارچوب های
اخلاقی، فرهنگی پاسخ داده شودو بهترین مکان خانه می باشد. اگر زنان برای برآوردن
این نیاز فطری در محدوده خانواده آزاد باشند، خودآرایی به صورت یک رفتار منفی
به جامعه سرایت نخواهد کرد. همچنین با توجه به فرمایش حضرت امیر )علیه
السلام( که می فرمایند : «آراستگی و زینت های باطنی زیباتر از آراستگی
و زینت های ظاهری است .»
می توان نتیجه گرفت که توجه دادن دختران و زنان جامعه به زینت باطنی، کمال
انسانی، برای جلوگیری از مفسده های اجتماعی ناشی از خودآرایی بدون حد و مرز بسیار
مؤثر است)ر.ک. روانشناسی زن در نهج البلاغه، معین الإسلام، 1388 (.
بی شک ترکیب سیرت درونی با صورت ظاهر، یک ترکیب بسیار مناسب و در جهت
ایجاد فضایی مناسب در خانواده های ایرانی می باشد. این رسالت عظیم در جامعه بیش
از پیش بر دوش آرایشگاهها بوده و نقش پررنگ آنان را نمایان تر می سازد.